ویژگی‏های سولفور زدایی از دی‏بنزوتیوفن توسط rhodococcus erythropolis r۱ و موتان dsz-negative آن

مقدمه: سولفور زدایی زیستی به عنوان یک روش انتخابی برای کاهش میزان گوگرد محصولات نفتی به کار می­رود.   مواد و روش ‏‏ ها: در این تحقیق ، یک سویه باکتریایی اکسید کننده گوگرد به نام رودوکوکوس اریتروپولیس r1 (شماره دسترسی gu570564 ژن بانک ncbi ) برای سولفورزدایی از دی­بنزوتیوفن ( dbt ) استفاده شد.   نتایج : کشت القا شده سویه r1 توانایی تولید 2-هیدروکسی­بای­فنیل ( 2-hbp ) از dbt را طی مسیر 4s بدون تجزیه اسکلت کربنی آن داشت. این فرایند به وسیله تحلیل کروماتوگرافی گازی ( gc ) تا ی ید شد. میزان فعالیت اختصاصی سولفورزدایی از dbt به­وسیله سویه r1 45 میکرومول در گرم وزن خشک در ساعت به دست آمد. سولفورزدایی از dbt با افزودن توئین 80 به­عنوان سورفاکتانت و گلیسرول به­عنوان منبع کربن طی 3 روز به میزان 100 درصد تعیین شد. پلاسمید سنگین در سویه r1 تشخیص داده شدکه به­وسیله واکنش pcr وجود ژن‏های dsz مس ؤ ول سولفورزدایی زیستی از dbt در آن نشان داده شد. سویه­های موتانی که این پلاسمید را از دست داده بودند فنوتیپ سولفورزدایی را هم از دست دادند. هر دو سویه وحشی ( r1 ) و موتان به غلظت­های بالای 2-hbp و برخی آنتی­بیوتیک­ها حساس بودند.   بحث و نتیجه ‏ گیری: سویه r1 از طریق مسیر تجزیه اختصاصی سولفور یا مسیر 4s با شکست انتخابی باندهای c-s بدون کاهش انرژی از dbt سولفورزدایی می­کند. افزودن سورفاکتانت سولفورزدایی از dbt را با افزایش قابلیت دسترسی زیستی آن افزایش داده، همچنین می­تواند میزان رشد و سولفورزدایی سویه را اصلاح کند. جایگاه ژن‏های سولفورزدایی در سویه r1 بر روی یک پلاسمید سنگین بود. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق رودوکوکوس اریتروپولیس r1 می­تواند به عنوان یک سیستم مدل برای سولفورزدایی زیستی موثر از نفت خام بدون کاهش ارزش سوختی نفت به­کار رود.